Nunha cuncha hai un estraño verme. El soamente. Murmurando abriume o seu corazón completamente.Christian Morgenstern
Señor, soou unha feble voz, Como se chama o mes máis fermoso do ano?
Maio.
Non, non, ese non, o outro!
Xuño?
Si, xuño.
O meu mes.
No po moveuse un pequeno e estraño verme.
Veo señor? A humanidade inspirouse en min para nomea-lo mes máis fermoso.
Xuño.
Todo está florecendo, o sol quenta, os nenos enredan e os vermes xorden por tódolos sitios...
Non marche, home!
Quede aquí!
Recomendareino para correos!!! ...
Non, non o recomendarei para ningún sitio.
Desculpe, mentinlle.
Non teño contactos.
Nin sequera o violín.
O violín?
Si, o violín.
Ó que pasou por aquí antes ca vostede enganeino dicíndolle que o tocaba.
Pero non é verdade.
O certo é que quixen estudialo, pero... os dedos.
Non teño extremidades.
Sabe, señor? Son o máis miserable de tódolos seres.
Son o máis miserable de tódolos seres e por iso son tan botaporela.
Acostumo a dicir, por exemplo, que domino idiomas.
Nembargantes, só sei un pouco de castelán.
Por que lle conto a vostede isto?
Ata o de agora nunca fun tan franco con ninguén, só con vostede.
É por eses zapatos tan simpáticos que ten.
Os seus ollos non llos vexo.
///
Os raís brillan ó sol e por un deles vai unha formiga.
O xefe da estación ben a ve!
A formiga camiña polo raíl, aínda que xunto á vía hai un cartel ben visible: POR ORDE OFICIAL, PROHÍBESE ANDAR POLOS RAÍS.
A formiga é unha inxenua.
O letreiro oficial alármaa tanto coma, por exemplo, unha guerra mundial.
Ten máis preocupacións que atender a todo o que teñen montado os humanos.
Ten a súa propia meta.
Cre que polos raís chegará a Praga e despois...
Imaxina Praga coma un enorme formigueiro, sobre o cal se alza o seu castelo feito con frouma seca.
Nos infinitos corredores deste formigueiro viven case un millón de formigas negras e tamén o escritor Ondřej Sekora.
E ademais hai tendas cheas de pulgóns e doces zumes...
A formiga avanza e avanza continuamente polo infinito raíl tralo seu soño.
O xefe de estación é un nacho mal intencionado.
Nun momento dado cambia a agulla e a formiga, sen sospeitar nada, achégase así metro a metro cara á cidade de Cheb.