CHESGA

Historia con un revisor

(Historia cun revisor)
Unha vez viaxaba cunha nena e un rapaz pequenos nun tranvía. A nena pertencía á miña veciña, o rapaz a unha curmá e o tranvía á empresa de transportes. A nena chamábase Jana e non tiña nin catro anos. O rapaz tiña seis anos e chamábase Odon, o que aínda hoxe lle reprocha á miña curmá tódala parentela. A nena tiña un abrigo de cor rosa, o rapaz ningún. O tranvía era vermello. Ocorría en Praga.
Os billetes non nos resultaron caros. Un para adultos e outro para nenos. Jana aínda non chegara á idade cando un ten dereito a mercar un billete. Porén, acadou o resgardo do billete, como a maioría dos nenos.
Teño o costume de contentar ós nenos. Por iso dinlle a Odon o billete de adultos e eu quedeime co de neno, coa súa denigrante banda azul. Odon estaba moi orgulloso mentres tremaba o seu billete de adulto de xeito discretamente indiscreto.
Cando chegou o revisor estaba mergullado nun debate moi interesante cos nenos: de onde ven o vento en realidade. Sabía que o vento é unha corrente de aire pero quen corre con el ou incluso por que corre, iso non o puiden explicar moi ben. O revisor interrumpiu as miñas reflexións. Tiña un loden e chamábase Gogol. Dinlle o meu billete. O infantil, que tiña na man.
O revisor, incrédulo, mirou o billete, logo para min e despois outra vez o billete e preguntou: "Cantos anos ten vostede?"
"Vintecinco".
O revisor miroume de novo incrédulo e logo o billete e a min. Dinme de conta.
"Vostede, señor, viaxa cun billete de neno!", afirmou o revisor. "Vostede enganou ó conductor!"
O revisor pediume dez coroas. Ãa quitarlle polo tanto o billete normal a Odon pero o revisor impediumo.
"Non lle quite o billete ó rapaz!", dixo o revisor e quitoullo el mesmo. Neste momento a súa paciencia estaba a piques de esgotarse.
"Cantos anos ten vostede?", preguntoulle a Odon.
Odon co seu billete de adulto sentíase moi seguro de si mesmo e respondeu que trinta, sen pestanexar sequera. O revisor quedou satisfeito pero só un instante. Cando devolveu o billete a Odon a desconfianza apoderouse del. Berrou: "Cantos?"
Odon rompeu a chorar. Estaba claro que un trintañeiro reaccionaría á pregunta do revisor dun xeito distinto.
"Vostede non ten trinta anos, vostede ten sete!", dixo o revisor "e vaime dar outras dez coroas de multa". Quixen poñer claras as cousas, e intentei explicarlle ó revisor que cambiando o meu billete co de Odon todo estaría en regra. Pero o revisor riuse de min e dixo que aínda non tiñamos chegado tan lonxe como para que os pasaxeiros puidesen pasarse os billetes entre eles diante do revisor. Deste xeito, tamén podería chegar a suceder que todo o tranvía viaxase cun único billete.
Non prolongarei máis o asunto. Na comisaría explicáronme que molestar a un revisor de servizo é un delito máis grave que cando está fóra de servizo.

1 Tipo de abrigo de la utilizado polos cazadores.
2 Nikolái Vasílievich Gógol, escritor ruso (Poltava 1809 - Moscova 1852). Autor da comedia satírica O revisor, 1836.
© Susana Sotelo Docío, Universidade de Santiago de Compostela