O valedor da comunidade universitaria presentou nesta sesión do Claustro do 27 de marzo os seus informes, correspondentes ós cursos 1999-2000, 2000-2001 e 2001-2002. Como é sabido, este órgano debe supervisar a actuación da Universidade para corrixir posibles irregularidades ou arbitrariedades, así como cooperar cos órganos de goberno para buscarlles solución ós problemas que se susciten.

Dende o punto de vista da posible vulneración de dereitos lingüísticos, nestes tres cursos o valedor mediou na resolución de tres conflictos. No curso 1999-2000 varios profesores diríxense ó valedor para informalo dun escrito da suposta autoría de Estudantes Independentistas, no que reclaman un maior uso do galego na docencia así como o respecto polos seus usuarios, e no que incluían que 'se a resposta for nula, informamo-lo/a de que a comunidade universitária ver-se-á obrigada a proceder con acçons mais contundentes contra a sua docéncia'. Esta frase interpretouse como unha ameaza, e trala intervención do valedor, o secretario xeral da USC envioulle un escrito a EI para rexeitar os termos desta carta anónima e lembrarlle os procedementos e órganos establecidos en materia de normalización lingüística.

Nese mesmo curso, un docente presentou unha queixa ó valedor en relación co requirimento feito polo vicerrector de coordinación ó profesorado da USC para que nos exames haxa versións en galego.

E no curso 2000-2001, un grupo de estudiantes do Curso de Aptitude Pedagóxica solicitaron a mediación do valedor en relación coa lingua en que se impartía a docencia de certas materias.

Tres conflictos lingüísticos presentados perante o valedor en tres cursos, dun total de 187 actuacións de todo tipo: non é moito. Probablemente, a eles habería que engadir, para ter unha visión de conxunto, as queixas que moitos membros da comunidade universitaria fan chegar ó Servicio de Normalización Lingüística, nomeadamente por incumprimentos do Regulamento de uso do galego: anuncios e publicidade da USC, contidos dos Puntos de Información ó Usuario (PIU), utilización de toponimia incorrecta, páxinas web universitarias, software instalado nos ordenadores das aulas informáticas, formularios para as eleccións sindicais, comunicacións a través de correos de difusión masiva, etc.