O CiQUS da USC participa en REAP, un ambicioso proxecto europeo que prevé desenvolver un sistema de imaxe multimodal para detectar aquelas células que xeran resistencia ao tratamento contra o cancro. BioNanoTools, o grupo codirigido pola investigadora Beatriz Pelaz, encargarase da preparación de axentes de contraste que sexan capaces de identificar estas células persistentes.
Cando un tumor vólvese resistente, o tratamento contra o cancro pode deixar de funcionar. A miúdo, a orixe desta recaída atópase en determinadas células persistentes, capaces de desenvolver resistencia aos fármacos empregados e sobrevivir ao tratamento. Localizar e identificar ditas células cando aínda non xeraron o tumor representa un enorme reto ao que a ciencia pretende facer fronte a través de investigacións como a que acaba de poñerse en marcha esta semana co proxecto REAP. O seu obxectivo: desenvolver un método que permita detectar estas células persistentes de maneira eficaz.
O Centro Singular de Investigación en Química Biolóxica e Materiais Moleculares (CiQUS) da Universidade de Santiago de Compostela embárcase deste xeito nun novo e ambicioso proxecto no que nove socios de seis países europeos unirán as súas forzas para abordar o desafío. Diferentes equipos traballarán no desenvolvemento dun dispositivo que combinará técnicas avanzadas de optoacústica, coherencia óptica e microscopía de dous fotóns. Ao mesmo tempo, deseñaranse sofisticadas nanopartículas coas propiedades idóneas para poder ser detectadas mediante o novo sistema multimodal xerado. Unha vez sintetizadas ditas partículas serán transformadas en axentes de contraste capaces de recoñecer selectivamente as células persistentes en modelos preclínicos, e é aquí onde os investigadores do CiQUS entran en xogo.
“O noso traballo é asegurar que estas nanopartículas sexan adecuadas para detectar as células persistentes funcionando como axentes de contraste eficientes” explica Beatriz Pelaz, responsable do proxecto na USC e investigadora principal no CiQUS: “Modificaremos a súa superficie para asegurarnos que son compatibles a nivel celular, darémoslles a estabilidade coloidal necesaria para que realicen a súa función e tamén capacidade de recoñecemento para detectar estas células”. O seu grupo BioNanoTools, que tamén realizará estudos de nanotoxicología para comprobar a biocompatibilidad destes materiais, conta con ampla experiencia na síntese e caracterización de nanomateriales, modificando a súa superficie para facelos biológicamente activos.
O proxecto REAP enmárcase no programa de traballo Information and Communication Technologies de Horizonte 2020, para o desenvolvemento de tecnoloxías disruptivas na área da fotónica. Coordinado pola Universidade Médica de Viena (Austria), academia e industria danse a man neste proxecto para lograr avances disruptivos no campo da enxeñería biomédica e a tecnoloxía láser, con obxectivo de revelar os mecanismos que subxacen á resistencia desenvolvida por estas células fronte aos tratamentos antitumorais. Aproveitando a experiencia nas súas respectivas áreas, o consorcio está formado por catro universidades, catro empresas e un centro tecnolóxico que traballarán de maneira conxunta durante o próximos catro anos no desenvolvemento dos novos sistemas de bioimagen e axentes de contraste.
*imaxe: O equipo do CiQUS traballará no desenvolvemento de axentes de contraste que sexan capaces de identificar células persistentes. (CiQUS)